Συχνές Απορίες

Αν με πιάσει ξαφνικός πονόδοντος τι μπορώ να κάνω για να ανακουφιστώ προσωρινά;

Αν σας εμφανιστεί ξαφνικός πονόδοντος πρέπει να κάνετε τα εξής:
1. Προσπαθήστε να επικοινωνήσετε με τον Οδοντίατρό σας έστω και τηλεφωνικά. Οι συμβουλές του θα σας γλιτώσουν από πολύ πόνο και άσκοπη ταλαιπωρία.
2. Πάρτε ένα ελαφρύ παυσίπονο και αν δεν έχει αποτέλεσμα, ένα πιο δυνατό.
3. Μην καταφεύγετε σε γιατροσόφια π.χ. τσίπουρο ή ασπιρίνη επάνω στο δόντι (και τα δύο μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά εγκαύματα στα ούλα με αποτέλεσμα ο πόνος να αυξηθεί).
4. Μην πάρετε άλλα φάρμακα, όπως αντιβίωση, εκτός αν σας το πει ο Οδοντίατρός σας. 'Ολα τα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν ανεπιθύμητες ενέργειες, ειδικά όταν λαμβάνονται χωρίς την συγκατάθεση του κατάλληλου ιατρού.
5. Επισκεφτείτε τον Οδοντίατρο το ταχύτερο δυνατό.

Ποια μέτρα στοματικής υγιεινής θα πρέπει να ακολουθήσει το παιδί για να διατηρήσει τα δόντια του σε καλή κατάσταση; Διαφέρουν από αυτά των ενηλίκων;

Σε ορισμένα σημεία ναι. Αυτό βέβαια εξαρτάται και από την ηλικία του παιδιού. Η φροντίδα των δοντιών θα πρέπει να ξεκινήσει από τη στιγμή που εμφανίζονται οι πρώτες ομάδες δοντιών στο στόμα. Ο γονιός μπορεί να χρησιμοποιήσει μία μικρή γάζα εμποτισμένη σε νερό, με την οποία θα αφαιρεί τα υπολείμματα τροφών από τα δόντια του παιδιού. Φυσικά, σε τόσο μικρή ηλικία (1 - 3 ετών), δεν τίθεται θέμα βουρτσίσματος των δοντιών.
Σε ηλικία (4 ετών και πάνω) αρχίζει το βούρτσισμα, στην αρχή με γονική επίβλεψη (κρίνεται απαραίτητη τουλάχιστον στο πρώτο διάστημα, για να μην καταπιεί το παιδί την οδοντόπαστα) και ακολούθως χωρίς αυτήν. Η οδοντόβουρτσα που θα επιλέξετε θα πρέπει να είναι μικρότερου μεγέθους από αυτή των ενηλίκων (κυκλοφορούν διάφορες τέτοιες στο εμπόριο). Σιγουρευτείτε ότι κάθε παιδί έχει τη δική του ατομική οδοντόβουρτσα. Μην επιτρέψετε στα παιδιά να δανείζουν μεταξύ τους ή να δανείζονται από εσάς οδοντόβουρτσες. Τοποθετείστε επάνω στην οδοντόβουρτσα μικρή ποσότητα οδοντόπαστας, περίπου ίση με το μέγεθος ενός μπιζελιού (δε χρειάζεται μεγαλύτερη ποσότητα) και καθοδηγήστε το παιδί ώστε να βουρτσίσει τα δόντια του, όπως επίσης ακολούθως να αποβάλλει με τη βοήθεια νερού την ποσότητα του υγρού μίγματος που υπάρχει στο στόμα του. Εάν μία οδοντόβουρτσα πέσει κάτω ή χρησιμοποιηθεί από άλλο άτομο, θα πρέπει να προβείτε σε άμεση αντικατάστασή της. Αντικαταστήστε τις οδοντόβουρτσες κάθε 3 - 4 μήνες ή πιο σύντομα, εάν διαπιστώσετε ότι οι τρίχες τους έχουν χάσει τον τόνο τους ή έχουν αποκλίνει. Πέρα από τη στοματική υγιεινή, θα πρέπει να φροντίσετε ώστε να έχει ισορροπημένη διατροφή, απαλλαγμένη από
μεγάλες ποσότητες ζάχαρης. Μην του "χορηγείτε" με ευκολία τσίχλες, καραμέλες, τσιπς και διάφορα παρόμοια προϊόντα. Ωθήστε το στο να αποφεύγει την κατανάλωση αεριούχων ποτών που περιέχουν ζάχαρη ή άλλες ουσίες που μπορούν κυριολεκτικά να καταστρέψουν τα δόντια του. Πάνω απ’ όλα, δώστε του εσείς το καλό παράδειγμα με το να αποφεύγετε τροφές και ποτά αυτού του είδους! Εξάλλου, οι παραπάνω κανόνες πρέπει να εφαρμόζονται και από τους ενήλικες προκειμένου να διατηρήσουν τα δόντια τους σε ικανοποιητική κατάσταση.

Πότε θα πρέπει να επισκεφτεί το παιδί μου τον Οδοντίατρο για πρώτη φορά;

Η ιδανική στιγμή για την πρώτη επίσκεψη είναι 6 περίπου μήνες μετά την ανατολή των νεογιλών δοντιών. Όσο νωρίτερα γίνει η πρώτη επίσκεψη τόσο το καλύτερο, δεδομένου ότι τα οδοντιατρικά προβλήματα μπορεί να ξεκινήσουν πολύ νωρίς. Ο Οδοντίατρος θα σας συστήσει μέτρα πρόληψης κατά της τερηδόνας και θα σας παράσχει πολύτιμες συμβουλές όσον αφορά τη διατροφή του παιδιού, ορισμένες κακές έξεις που πιθανόν στο μέλλον να προκαλέσουν ορθοδοντικές ανωμαλίες κ.λ.π.
Δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείτε για την πορεία αυτής της πρώτης επίσκεψης. Κατά κανόνα απαιτείται κάποια ψυχολογική προετοιμασία του παιδιού και τίποτα παραπάνω. Συνήθως η πρώτη επίσκεψη στοχεύει στον εγκλιματισμό του παιδιού και την οικοδόμηση ενός κλίματος εμπιστοσύνης ανάμεσα στο γιατρό και το παιδί. Αυτό θα βοηθήσει ώστε, όταν στο μέλλον απαιτηθεί οδοντιατρική παρέμβαση και θεραπεία, αυτή να γίνει απρόσκοπτα. Θα πρέπει επίσης να αναφέρετε στον Οδοντίατρο την κατάσταση της γενικής υγείας του παιδιού και να προσκομίσετε αρχεία ιατρικού ιστορικού που τυχόν διαθέτετε και που αφορούν τη γενική υγεία του παιδιού.